Search


          Psycholog do domu Psycholog do domu Wsparcie Psychologiczne i Terapeutyczne na całą Polskę

                                                          

W związku z zagrożeniem zarażenia COVID-19 zachęcamy Państwa do korzystania z naszych usług Online. Nasi psycholodzy połączą się z Państwem poprzez Skype, a także przeprowadzają konsultacje mailowe bądź telefoniczne. W obecnej sytuacji, jest to najlepsze rozwiązanie dla osób, które potrzebują konsultacji z psychologiem. Serdecznie zapraszamy!

                       

Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie

Spis treści

Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie

Jeśli jesteś w związku, w którym doznajesz przemocy, koniecznie musisz zwrócić się o pomoc. Pomoc nie tylko psychologiczną, ale i pomoc prawną. Zgodnie z obowiązującym kodeksem karnym (Art. 207 § 1.) Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Przede wszystkim więc, przestań się bać. Masz prawo, by traktowano Cię z szacunkiem i należytą godnością. Masz prawo prosić i o pomoc i ochronę.

Osobami doświadczającymi przemocy są najczęściej kobiety (58%) oraz dzieci do lat 13 (24%). Natomiast sprawcami przemocy są głównie mężczyźni (96%), będący często pod wpływem alkoholu.

Wiele  kobiet doświadczających przemocy sięgnęło po pomoc i – choć nie bez kosztów psychicznych i finansowych – udało im się wydobyć z toksycznego związku z osobą, która znęcała się nad nimi psychicznie i fizycznie. Wiemy, że i Ty masz wiele obaw i zwrócenie się o pomoc to dla Ciebie nie tylko wyraz odwagi, ale przełamanie wstydu. Osoby, które już po tę pomoc sięgnęły, też to czuły.  


Dlaczego osoby doznające przemocy nie szukają pomocy?

  1. odczuwają lęk przed zemstą ze strony partnera
  2. bo odczuwają wstyd i upokorzenie
  3. może być przekonanie, że przemoc dotyczy tylko jej osoby, inni zaś nie mają takich kłopotów
  4. towarzyszące poczucie winy i przekonanie o poczuciu winy za zaistniałe zdarzenia
  5. przekonanie, że ofiara nie zasługuje na żadną pomoc
  6. przekonanie, że zasłużyło się na taki los
  7. zależność finansowa
  8. przekonanie, że w każdym małżeństwie istnieje przemoc
  9. przekonanie, że skutki przemocy są zbyt małe, by komukolwiek o tym mówić
  10. nadzieja, że przemoc była incydentalna, a sam partner zmieni się na lepsze
  11. przekonanie, że przemoc jest sprawą rodzinną i nie można liczyć na pomoc z zewnątrz
  12. utrata wiarę w pomoc.
  13. chęć utrzymania małżeństwa nawet za cenę cierpienia, ze względu na wartości religijne lub tradycje kulturowe.

To, że pozostajesz w związku, w którym doznajesz przemocy, ma i będzie miało coraz większy wpływ na Twoja psychikę. Ani chwili dłużej nie powinniście zgadzać się na to, by ktokolwiek – stosując przemoc psychiczną czy fizyczną – niszczył Cię.


 Efekty doświadczania przemocy

  • SYNDROM WYUCZONEJ BEZRADNOŚCI

Próbując wyjaśnić bierność osób pozostających przez wiele lat w sytuacji prze­mocy, można odwołać się do teorii wyuczonej bezradności. Osoby doświadczające przemocy na początku pojawiania się aktów przemocy, podejmują różne działania mające wpłynąć na zmianę sytuacji. Dopiero, gdy nabierają przekonania o nieskuteczności swoich posunięć, rodzi się w nich poczucie bezradności.

Wyuczona bezradność jest poddaniem się, zaprzestaniem działania, które wy­nika z przekonania, że cokolwiek się zrobi, nie będzie to miało żadnego znaczenia, gdyż zawsze znajdzie się powód do zachowań agresywnych.

Wyuczona bezradność jest najczęstszym objawem u osób doznających prze­mocy. Bardzo często rozwija się na bazie życiowych doświadczeń.

Wyuczona bezradność prowadzi do wielu negatywnych skutków, które mogą przejawiać się w trzech sferach:

  1. Deficyty poznawcze, które polegają na ogólnym przekonaniu, iż nie ma takich sytuacji, w których możliwa jest zmiana, że w konkretnej sytuacji nic nie można zro­bić i nikt nie jest w stanie pomóc;
  2. Deficyty motywacyjne, które polegają na tym, że osoba zachowuje się bier­nie, jest zrezygnowana, nie podejmuje żadnych działań, aby zmienić swoją sytuację;
  3. Deficyty emocjonalne, które objawiają się stanami apatii, lęku, depresji, uczucia zmęczenia, niekompetencji i wrogości.
  • ZJAWISKO „PRANIA MÓZGU"

Najczęściej rozumie się go jako:

  1. Szereg zabiegów, które celowo są stosowane przez grupę lub jednostkę, by zmienić czyjeś przekonania, nastawienia, światopogląd (wymuszo­na indoktrynacja);
  2. Szereg zabiegów stosowanych w celu zmiany osobowości (uczuć, potrzeb, postaw), aby osoba manipulowana działała zgodnie z oczekiwaniami manipulatora.

Do typowych za­chowań sprawców przemocy, stosujących technikę „prania mózgu"  zalicza się: izolację, monopolizację uwagi, doprowadzenie do wyczerpania, wywoływanie lęku i depresji, naprzemienność kary i nagrody, demonstrowanie wszechmocy i wszechwładzy,  wymuszanie drobnych przysług.

Konsekwencje „prania mózgu":

  1. Degradacja własnego obrazu - zabiegi te powodują, że osoby doznające prze­mocy, zmniejszają swoją aktywność, wycofują się z działania i unikają podejmowania trudnych zadań. Mają zaniżoną samoocenę. Zmieniają swoje poglądy, przyzwyczajenia, by dostosować się do życzeń sprawcy.
  2. Przeżywanie silnego poczucia lęku i zagrożenia - ofiary mają duże poczucie winy, wstydu i lęku. Przeżywanie silnego poczucia winy kieru­je złość i agresywność w stronę własnej osoby, to z kolei powoduje, że sprawca może czuć się bezkarnie.
  3. Wyzwalanie silnych stanów regresji - regresja jest mechanizmem obronnym, polegającym na nawrotach do zachowań i sposobów działania z wcześniejszych okre­sów życia. Skutkiem tego jest ich bezradność, zanik krytycznego myślenia, powrót do myślenia życzeniowego, czasami zanik uczuć wyższych. Procesy „prania mózgu" powodują całkowite podporządkowanie, utratę poczucia własnej wartości i własnych przekonań oraz bezkrytyczne przyjmowanie rzeczywistości, wykreowanej przez sprawcę.

Związki, w których kobiety doznają przemocy fizycznej ze strony swoich partnerów, przechodzą wielokrotnie przez wymienione trzy fazy powtarzającego się cyklu.

 

  • ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO

U osób, które przeżyły katastrofy, jak również u ofiar napadów gwałtów mogą występować objawy zaburzeń, a czasami poważne schorzenia psychiczne. W Mię­dzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 uwzględniono osobną kategorię schorzeń określanych jako pourazowe zaburzenie stresowe.


 Pomoc jaką my niesiemy nie dotyczy tylko ofiar przemocy. Często to sprawcy przemocy potrzebują terapii psychologicznej a w ten sposób można uratować Wasz związek. Często sprawcy nie zdają sobie sprawy z tego, że stosują przemoc wobec drugiej osoby. Dotyczy to głównie przemocy psychicznej.

Z doświadczenia wiemy, że stosowana przez nas terapia par uratowała już nie jeden związek.

Należy jednak mieć na uwadze, że tak jak ofiary przemocy chętnie przyjmują pomoc, tak do sprawców dotrzeć jest o wiele trudniej, Dlatego tak ważny jest dobór odpowiedniego specjalisty.

Nie musicie pozostawać w związku, w którym doznajecie przemocy ale każdy związek warto ratować. Najczęściej przemoc pojawia się z czasem. Przecież kiedyś kochaliście się, spędziliście ze sobą wiele wspaniałych chwil.

Jeżeli to stres, trudności życiowe, niemożność sprostania problemom, nie radzenie sobie z emocjami, zrodziły agresję to można jeszcze to naprawić. Prawdopodobnie przemoc jest skutkiem innych problemów psychicznych.

Nasi specjaliści muszą się temu dokładnie przyjrzeć, dobrze zdiagnozować a następnie zastosować odpowiednią terapię.

To nie ucieczka jest metodą ale praca nad sobą.

Jeśli takiej pomocy oczekujecie od nas to gwarantujemy, że taką ją otrzymacie.

 

Oferujemy Państwu

  • Możliwość wizyty domowej lub w gabinecie

  • Krótki czas oczekiwania – maksymalnie do 3 dni roboczych

  • Trafną i rzetelną diagnozę – potwierdzoną przez „ZPN” w oparciu o system jakości Casad&Care

  • Analizę źródła problemu - koncentrujemy się na przyczynach. Leczymy przyczyny a nie tylko skutki.

  • Kompleksowe podejście – pracujemy zarówno ofiarami jak i sprawcami przemocy.

  • Terapię rodzinną

  • pełną anonimowość
  • pierwsze spotkania domowe mogą odbywać się "incognito"

Już pierwsze spotkania z psychologiem „pierwszego kontaktu” najczęściej, przynoszą ulgę i poczucie bezpieczeństwa ale służą one przede wszystkim do postawienia prawidłowej diagnozy. Diagnoza ta jest zatwierdzana przez Zespół Psychologa Naczelnego (ZPN). Następnie wspólnie z psychologiem prowadzącym opracowują oni i proponują pacjentom ich „ścieżkę” zdrowienia.

Ścieżka zdrowienia jest to szczegółowy plan leczenia i postępowania, którego celem jest zniwelowanie skutków przemocy jak również zapobieganie przemocy w przyszłości oraz leczenie ewentualnych, innych problemów psychicznych. Dalszy plan postępowania może być realizowany w dalszym ciągu poprzez wizyty domowe lub poprzez skierowania do odpowiedniego, specjalistycznego gabinetu lub Ośrodka Terapii (stacjonarnej lub ambulatoryjnej). Nad realizacją planu czuwa cały czas „ZPN”

Do każdego zgłaszanego do nas przypadku dobieramy odpowiedniego, certyfikowanego specjalistę, który podejmie się nie tylko leczenia lecz wyleczenia. Musi być osobą kompetentną.

Kiedy już widzimy jakieś objawy przemocy, u siebie lub osób nam bliskich nie możemy zwlekać. Większość zaburzeń tego typu rozwija się bardzo szybko i bez odpowiedniej opieki psychologicznej mogą doprowadzić do tragedii.

To do Państwa należy wybór. Czy zaufać naszej propozycji, czy zwlekać z konsultacją psychologiczną, czy liczyć na cudowną przemianę partnera lub partnerki.

 

Jeżeli zdecydowaliście się Państwo nam zaufać prosimy o kontakt telefoniczny lub e-mailowy.  533 330 513 lub 535 317 017 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.


Zobacz:

 

Szczegóły oferty

 

Jak zamówić wizytę?:

 

Dane kontaktowe