Search


          Psycholog do domu Psycholog do domu Wsparcie Psychologiczne i Terapeutyczne na całą Polskę

                                                          

W związku z zagrożeniem zarażenia COVID-19 zachęcamy Państwa do korzystania z naszych usług Online. Nasi psycholodzy połączą się z Państwem poprzez Skype, a także przeprowadzają konsultacje mailowe bądź telefoniczne. W obecnej sytuacji, jest to najlepsze rozwiązanie dla osób, które potrzebują konsultacji z psychologiem. Serdecznie zapraszamy!

                       

Uzależnienie od hazardu

Spis treści

Uzależnienie od hazardu, profesjonalna pomoc psychologiczna w walce z uzależnieniem od hazardu

 

4% Polaków jest uzależnionych od hazardu – tak mówią najnowsze badania społeczne. I choć leczenie tego uzależnienia jest w Polsce wdrażane dopiero od kilku lat, to jednocześnie zaczyna być jednym z najlepiej rozpoznanych przez psychologów nałogów.

Szereg konferencji naukowych, tłumaczenia najnowszych badań i opracowań z USA (kraju, który ma największe doświadczenie w leczeniu tego uzależnienia) – to wszystko błyskawicznie wpływa na poszerzenie wiedzy i umiejętność niesienia pomocy patologicznym hazardzistom.


Nie każdy kto gra, jest uzależniony.

Rozróżniamy bowiem hazard rekreacyjny, ryzykowny i patologiczny.

To ten ostatni jest nałogiem. Działa destrukcyjnie na uzależnionego oraz jego najbliższych. Zwykle zaczyna się niewinnie – sporadyczne granie w gry w kasynie czy też drogą internetową. Z czasem przyjemność zaczyna przynosić granie o coraz wyższe stawki, a czas poświęcany na gry przestaje być kontrolowany.

Żeby to zrozumieć, wystarczy sobie wyobrazić co czuje osoba, która będąc pierwszy raz w kasynie, zagrała przez „ciekawość”, stawiając tylko 20 zł – wygrała 2000 zł. Pierwszym uczuciem jest szok, potem euforia, i… skoro to przyszło tak łatwo, chęć zagrania jeszcze raz.

Kto jest na to narażony? Osoby biedne, samotne – szczególnie mężczyźni – są szczególnie  podatne na tego rodzaju uzależnienie. Podobnie jak osoby, mające potencjalną „żyłkę” hazardzisty. One bowiem mają szeroko rozbudowany system iluzji i zaprzeczeń, który pozwala usprawiedliwiać swoje działania przez sobą samym, jak i innymi osobami.

Na początku, dla wszystkich liczy się tylko wygrana. Zapominają o starej prawdzie, która brzmi: „Kasyno zawsze wygrywa”.

W graczu powstaje więc złudne przekonanie, że może wygrać niewiele tracąc. Z początku stawki, które stawia w grze są więc niskie. Jednak z czasem niskie sumy przestają być atrakcyjne. Dreszcz emocji wyzwalają kwoty coraz większe. Pojedyncze wygrane podsycają poczucie sukcesu i dają adrenalinowego „kopa”.

W początkowej fazie uzależnienia liczy się napięcie, które jest spowodowane grą oraz poczucie mocy (swoistej kontroli) nad maszyną czy systemem gry. Specjaliści podkreślają, że leczenie uzależnienia od hazardu jest równie trudne jak leczenie uzależnienia od kokainy.


 Objawy

 

Dla nałogowego gracza, gra z czasem staje się coraz istotniejszą częścią życia.

Hazardzista traci kontrolę nad czasem, jaki poświęca na granie oraz nad sumami pieniędzy, które stawia w grze. Środki finansowe, jakimi dysponuje uzależniony, zwykle nie wystarczają na długo. Dlatego zaczyna on szukać możliwości zdobycia pieniędzy wciąż wierząc w swój sukces i wielką wygraną.

Na sfinansowanie swojego nałogu zaciąga kredyty, oszukuje bliskich i pożycza od nich pieniądze, a nawet wykorzystuje środki, które są przeznaczone na inne, ważne cele. Przegrana nie jest hamulcem do zaprzestania destrukcyjnych działań. Wręcz przeciwnie – staje się motorem napędowym do podejmowania kolejnych, coraz kosztowniejszych wyzwań.

Z czasem hazardzista zaczyna zaniedbywać pracę i codzienne obowiązki. Oszukuje rodzinę, że „pracował do późnych godzin”. Długi rosną, a osoba uzależniona zatraca się w chorobie. Dopóki w jej otoczeniu są osoby, które godzą się pożyczek udzielać, czy kryć uzależnionego, gdy na skutek ciągłej gry przestaje pojawiać się w pracy, dopóty nie jest możliwe by dostrzegł on faktyczna skalę swojego problemu.

Bywa, że bliscy dowiadują się o tym, na jak poważny nałóg cierpi dana osoba, dopiero wówczas, gdy odkrywają, że wszelkie oszczędności na ich koncie bankowym dawno już znikły.

Niejednokrotnie hazardzista zostaje sam, bo rodzina nie ma siły i motywacji, by dalej go wspierać. Problemy się piętrzą, a uzależniony dodatkowo przeżywa trudności związane z samotnością, bezsilnością, coraz słabszą kondycją psychiczną. Może to w efekcie prowadzić do znacznego obniżenia nastroju i powstawania myśli i planów samobójczych, a nawet wprowadzania ich w czyn.


Terapia

 

Najskuteczniejszą jest terapia behawioralno-poznawcza.

Jednym bowiem z głównych problemów podczas procesu zdrowienia, okazuje się nie tylko uzależnienie i potrzeba przeżywania silnych emocji, jak napięcie („wygram czy nie?”), ekscytacja („wygrałem! Zagram więc znowu i wtedy rozwiążę wszystkie swoje problemy!”), ale zwyczajna pustka, która pojawia się po zaprzestaniu grania.

Nagle okazuje się, że uzależniony ma dużo wolnego czasu, z którym nie umie jeszcze nic konstruktywnego zrobić. Życie wydaje mu się szare, nudne i mozolne. Widzi też, że samo zaprzestanie gry nie rozwiązuje jego problemów.

Dlaczego?

Bo prawdziwe podłoże patologicznego hazardu kryje się w zaburzonych emocjach. Chory musi się więc nauczyć inaczej żyć, co oznacza zmianę nie tylko zachowań, ale myślenia i czucia. Tego nauczy się właśnie u terapeuty.

W terapii uzależnienia od hazardu duży nacisk kładzie się także na psychoedukację, czyli przekazywanie chorym wiedzy na temat funkcjonowania mechanizmów zaburzenia. Pacjent dowiaduje się, w jakich sytuacjach najbardziej grozi mu nawrót, i czego powinien unikać. Łatwiej i szybciej rozpoznaje u siebie oznaki zaburzenia i dzięki temu łatwiej mu kontrolować to co się z nim dzieje. Jednocześnie, psychoterapeuta uczy go realnego patrzenia na świat  - stąd, tak typowe przy tym zaburzeniu iluzoryczne fantazje i marzenia „o potędze” konfrontowane są z faktami.

Terapia uzależnienia obejmuje jednak nie tylko pomoc w wydostaniu się spod niszczącego wpływu nałogu, ale także pomaga zrozumieć co takiego przyczyniło się do rozwoju zaburzenia. Ta część pracy nad zmianą jest bardzo istotna, ponieważ świadomość tego w jaki sposób doszło do powstania przymusu grania pozwala ustrzec się w przyszłości – już po zakończeniu terapii – od popadnięcia w innego typu uzależnienie behawioralne jak np. seksoholizm czy pracoholizm.

Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, także w przypadku hazardzisty, aby leczenie w ogóle mogło się rozpocząć, konieczne jest przede wszystkim uświadomienie sobie problemu przez osobę dotkniętą nałogiem i przyznanie się do niego przed samym sobą.

Jest to warunkiem skuteczności leczenia. Dopóki chory nie przestanie oszukiwać siebie i innych w kwestii przymusu gry i ignorować oczywiste fakty świadczące o tym, że hazard zdominował jego życie i pozbawił go nad nim kontroli, nie uda się przerwać błędnego koła nałogu.

Uzależnienia behawioralne, do których zalicza się uzależnienie od hazardu, poddaje się leczeniu podobnemu do tego, które stosuje się w przypadku uzależnień od substancji psychoaktywnych.


W pierwszy etapie pomocy skupiamy się na odpowiedniej motywacji chorego do leczenia. Jest to przede wszystkim praca nad mechanizmem iluzji i zaprzeczeń, który tak skutecznie przeszkadza uzależnionemu w podjęciu decyzji o leczeniu.

Im bardziej pacjent jest zmotywowany, tym większa jest szansa skuteczności terapii i wyjścia z nałogu.

 

Oferujemy Państwu

 

  • Możliwość wizyt domowych lub w gabinecie

  • Krótki czas oczekiwania – maksymalnie do 3 dni roboczych

  • Trafną i rzetelną diagnozę – potwierdzoną przez „ZPN” w oparciu o system jakości Casad&Care

  • Analizę źródła problemu - koncentrujemy się na przyczynach. Leczymy przyczyny a nie tylko skutki.

  • Kompleksowe podejście – wspieramy nie tylko osobę cierpiącą z powodu patologicznego hazardu, ale również osoby jej bliskie.

  • Terapię rodzinną.

  • dobór odpowiedniej metody leczenia.
  • Terapię indywidualną lub grupową.
  • Dobór odpowiedniego ośrodka leczenia uzależnień.
  • kontynuację leczenia po ukończonej terapii w ośrodku (praca na nawrotach).
  • indywidualną ścieżkę zdrowienia.

 

Już pierwsze spotkania z psychologiem „pierwszego kontaktu” najczęściej przynoszą efekty w postaci motywacji do leczenia, ale służą one przede wszystkim do postawienia prawidłowej diagnozy. Diagnoza ta jest zatwierdzana przez Zespół Psychologa Naczelnego (ZPN). Następnie wspólnie z psychologiem prowadzącym opracowują oni i proponują pacjentowi jego „ścieżkę” zdrowienia.

Ścieżka zdrowienia jest to szczegółowy plan leczenia, którego celem jest wyleczenie pacjenta z patologicznego hazardu i ewentualnych innych problemów psychicznych. Dalszy plan postępowania może być realizowany w dalszym ciągu poprzez wizyty domowe lub poprzez skierowania do odpowiedniego, specjalistycznego gabinetu lub Ośrodka Terapii (stacjonarnej lub ambulatoryjnej). Nad realizacją planu czuwa cały czas „ZPN”

 

Do każdego zgłaszanego do nas przypadku dobieramy odpowiedniego, certyfikowanego specjalistę, który podejmie się nie tylko leczenia lecz wyleczenia. Musi być osobą kompetentną i o odpowiednim autorytecie.

 

Kiedy już widzimy jakieś objawy uzależnienia od hazardu, u siebie lub osób nam bliskich nie możemy zwlekać. Uzależnienie to postępuje bardzo szybko i nieleczone może doprowadzić do tragedii.

 

To do Państwa należy wybór. Czy zaufać naszej propozycji, czy zwlekać z konsultacją psychologiczną, czy liczyć na cudowne wyzdrowienie.



Jeżeli zdecydowaliście się Państwo nam zaufać prosimy o kontakt telefoniczny lub e-mailowy.


Zobacz:

 

Szczegóły oferty

 

Jak zamówić wizytę?:

 

Dane kontaktowe