Uzależnienie od heroiny

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Zaburzenia psychiczne

Kategoria: Uzależnienia

W Polsce do terapii uzależnienia od opioidów stosuje się dwie metody:

Farmakologiczną i niefarmakologiczną.

Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu leków o składzie i działaniu podobnym do opioidów.

Jest metodą kontrowersyjną, ponieważ nie prowadzi do całkowitego odstawienia środków psychoaktywnych. Zgodnie z założeniami metody „redukcji szkód”, celem leczenia nie jest zupełna abstynencja, lecz poprawa stanu zdrowia i jakości życia osoby uzależnionej, pozwalająca na normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.

W Polsce istnieje już możliwość leczenia uzależnienia od opioidów poprzez leczenie substytucyjne, tak zwane „programy matadonowe” połączone z opieką terapeutyczną i psychospołeczną. W wielu większych miastach prowadzone są specjalistyczne ośrodk ambulatoryjne. Najczęściej stosowanym lekiem substytucyjnym jest metadon – otrzymuje go 75 % pacjentów objętych leczeniem substytucyjnym. Leki substytucyjne na bazie buprenorfiny stosuje się w 25 % pacjentów. Niektóre ośrodki stosują również połączenie buprenorfiny z naloksonem, jak również przy użyciu morfiny.

Leczenie niefarmakologiczne polega na terapii, której celem jest całkowita abstynencja i odbywa się bez wspomagania się lekami. Dla większości pacjentów jest ona ponad ich siły z powodu silnego uzależnienia fizycznego.

Leczenie niefarmakologiczne zazwyczaj jest poprzedzone programem detoksykacji, w ramach którego zapewnia się pomoc farmaceutyczną w postaci leków objawowych, uśmierzających bóle fizyczne i psychiczne, towarzyszące objawom odstawiennym.

Ta metoda terapeutyczna wymaga na ogół powstrzymywania się od używania wszelkiego rodzaju substancji, w tym leków substytucyjnych. Zaleca się aby leczenie niefarmakologiczne odbywało się w stacjonarnych ośrodkach leczenia uzależnień lub w szpitalach.

Terapia grupowa lub indywidualna prowadzona przez psychoterapeutę polega na, przede wszystkim, dotarciu do przyczyn powstania nałogu. Następnie, nauce nowych, zdrowych zachowań, dzięki czemu heroina nie będzie musiała być nieodłącznym składnikiem dobrej zabawy czy „lekarstwem” na stresy i napięcia.

Najskuteczniejszą wydaje się terapia składająca się z dwóch etapów:

• ośmiotygodniowa, intensywna (codzienna) terapia grupowa
• wielomiesięczna terapia zapobiegania nawrotom

Ta druga jest mniej intensywna, ma charakter zapobiegawczo profilaktyczny i realizowana jest poprzez sesje terapeutyczne, indywidualne lub grupowe najczęściej 1 raz w tygodniu

W pierwszy etapie pomocy skupiamy się na odpowiedniej motywacji chorego do leczenia. Jest to przede wszystkim praca nad mechanizmem iluzji i zaprzeczeń, który tak skutecznie przeszkadza uzależnionemu w podjęciu decyzji o leczeniu.

 Im bardziej pacjent jest zmotywowany, tym większa jest szansa skuteczności terapii i wyjścia z nałogu.